FEEDER 02/SWE

commissioned by/ zamówione przez: Rävemåla Residency Program 2017

Feeder 02/SWE is a soundsculpture, that functions as a regular bird’s feeder. The inspiration of the work is drawn from Timothy Morton’s „dark ecology” ideas which claim that separation of nature and technology is a false, anthropocentric concept. Technology is a part of nature, humanity is a product of it with our whole culture, our tools and ideas.

The Feeder 02/SWE is meant to be a human intervention into the environment mostly occupied by non-humans. It looks „technical” (made from PC shell, black and little darkish, built from steel, plastic and electronics) and sounds like 80s’ synthesisers in a tribute to analogue Jupiter 8V and Oberheim’s SEM. It generatively plays slow and nostalgic phrases.

However the sculpture is a sensitive sensor that activate itself when touched (it triggers quiet strings’ pizzicatos when birds are pecking or rain in dropping).

But simultaneously it’s very carefully integrated, composed with land- and soundscape of the beautiful Rävemåla forest. It emits melancholic sounds with regular periods of time along with a synthetic voice speaking fragments of words – a kind of digital dada poetry. It mixes with birds’ singing, buzzing of bees and flies, howling of winter and drumming of rain drops just like wind-chimes always do without an aesthetically conflict. It’s meant to work no matter if any human is around, day and night as a part of environment.

I intend it to be my contribution to the place, like a trace of my presence here, where I have the right to be, where my home was for short time, where I left something which is not harmful and toxic. It’s rather a contact point between me (or other humans ) and other subjects of nature.

/

FEEDER02 to rzeźba dźwiękowa, która działa jak zwykły karmnik dla ptaków. Inspiracją do pracy Dark Ecology Timothy’ego Mortona, który twierdzi, że oddzielenie natury od technologii jest fałszywą, antropocentryczną koncepcją. Technologia jest częścią natury, ludzkość jest jej produktem z całą naszą kulturą, naszymi narzędziami i pomysłami.

FEEDER02 ma być ludzką interwencją w środowisko, w większości zajmowaną przez nie-ludzi. Wygląda “technologicznie” (rzeźba wykonana jest z obudowy PC, jest czarna i trochę ciemna, zbudowana ze stali, plastiku i elektroniki) i brzmi jak syntezatory lat 80-tych w hołdzie dla analogowego Jupitera 8V i SEM Oberheima. Generatywnie odtwarza powolne i nostalgiczne frazy.

Rzeźba jest jednak wrażliwym czujnikiem, który aktywuje się po dotknięciu (uruchamia ciche pizzicatos strun, gdy dziobią ją ptaki lub gdy pada deszcz).

Ale jednocześnie FEEDER02 jest bardzo starannie zintegrowany, wkomponowany w otaczający go krajobraz. Emituje melancholijne dźwięki w regularnych odstępach czasu wraz z syntetycznym głosem mówiącym fragmenty słów – rodzaj cyfrowej poezji dada. Łączy się ze śpiewem ptaków, brzęczeniem pszczół i much, wyciem zimy i bębnieniem kropel deszczu, które nie wchodzą w konflikt z estetyką dźwiękowego otoczenia, tak jak kuranty wiatrowe. Ma działać bez względu na to, czy w otoczeniu jest jakikolwiek człowiek, w dzień i w nocy jako część środowiska.

FEEDER02 ma być moim wkładem w miejsce, ślad mojej obecności tam, gdzie zostawiłem coś, co nie jest szkodliwe i toksyczne. To punkt kontaktowy między mną (lub innymi ludźmi) a innymi podmiotami natury.

http://ravemalaresidency.com/fellows/rafal-zapala/